قرار کیفر خواست سندی بر مجرمیت فرد نیست

تعریف قرار عبارت است از تصمیم قضایی که از سوی مقام قضایی صالح در طول تحقیقات مقدماتی و در مقام انجام دادن تحقیق و در موارد استثنایی در جریان محاکمه و رسیدگی دادگاه صادر می‌شود.

 تصمیم قضایی ممکن است ناظر به متهم سایر اشخاص یااشیاء و اموال آنان باشد، که یکی از مهم‌ترین آن‌ها تامین است.

در تصمیمات قضایی دو مورد تامین وجود دارد؛ تامین خواسته و قرار تامین که برای جلوگیری از فرار متهم صادر می‌شود، که بازداشت موقت البته شدیدترین قرار تامینی است که مرجع قضایی، بازپرس یا دادسرا برای جلوگیری از فرار متهم صادر می‌کنند.
 
قرار بازداشت در شرایط خیلی خاص(در اتهامات سنگین یا زمانی که مجازات در حد اعدام و قصاص یا اقامتگاه متهم مشخص نباشد) صادر می‌شود.

 در جرائم و اتهامات معمولی صدور قرار بازداشت منطقی نیست مخصوصا زمانی که  اقامتگاه متهم مشخص و شخص، فردی شناخته شده  باشد،  قرار بازداشت باید خیلی با دقت اعمال شود به دلیل اینکه آبرو و حیثیت افراد محترم بوده و نباید مورد خدشه قرار گیرد.

مراجع قضایی باید مر قانون را رعایت کنند. قانونگذار چارچوب قرار بازداشت را محدود کرده ، پس نباید به سرعت قرار بازداشت صادر شود مگر در مواردی که قانون مشخص کرده باید این قرار صادر شود.

همانطور که می‌دانیم دادگاه کیفری استان، جرائم سنگین را مورد رسیدگی قرار می‌دهد و در صورتی که پرونده‌ای در صلاحیت دادگاه کیفری استان باشد باید ظرف 4 ماه تکلیف مشخص شود  ودر سایر موارد،  دادسرا باید ظرف 2 ماه تعیین تکلیف کند و نباید متهم تا ابد در بازداشت بماند.

قرار مجرمیت و کیفر خواست دلیل بر مجرمیت فرد نیست و در مقطعی دادسرا در قسمت اولیه رسیدگی نظر بر مجرمیت فرد دارد علت آن این است که در دادسرا دفاع متهم خیلی کامل نیست به دلیل اینکه وکلا نمی‌توانند.

در دادگاه وکیل به طور قانونی و تمام قد می‌تواند از متهم دفاع کند زمانی که متهم محکوم شود بازداشت موقت می‌تواند ادامه پیدا کند و
متهم هر  ماه یکبار می‌تواند اعتراض کند و به دادگاه عمومی کیفری رفته و به این قرار و اعتراض رسیدگی کند.

همانطور که گفته شد مرجع قضایی در دادگاه کیفری استان ظرف 4 ماه باید تعیین و تکلیف کند و در سایر مراجع 2 ماه باید این رسیدگی صورت گیرد و اگر 4 ماه بیشتر شود فرد می‌تواند اعتراض کند و دادگاه به آن رسیدگی خواهد کرد.